Siliz, een enthousiaste, exotische brunette van 45 jaar jong, had een groot litteken op haar voorhoofd dat ze als nogal storend ervoer.
Hiervoor was ze al langer op zoek naar een oplossing, maar pas na een ruime zoektocht op internet kwam ze uit bij Instituut voor huidverbetering Nadine Grégoire. Omdat dit instituut hoog aangeschreven stond, en om de praktische reden dat ze het kon combineren met een bezoek aan haar dochter, die studeert in Maastricht.
“De intake per telefoon, vanwege de afstand, voelde meteen fijn. Ik ervoer begrip. Toen ik er eenmaal was voor de behandeling trof me dat ook weer; fijne sfeer, vrolijke, positieve mensen, ik kreeg een vriendelijk welkom en voelde me dus ook een beetje thuis.”
De behandeling zelf, met hyaluronzuur, door Nadine heeft ze ook niet als vervelend ervaren, of pijnlijk. “Ik voelde alleen de kleine prikjes, want het voorhoofd is natuurlijk geen gemakkelijke plek en behoorlijk gevoelig, maar nee, het was goed vol te houden. Ook omdat ik natuurlijk nieuwsgierig was naar het resultaat.”
“Erna,” zo vertelt ze, heb ik heel lang in de spiegel gekeken. Het is echt op een goeie manier anders, dat ging er door me heen. Pas later kwam dat ik dacht; heee…het is mooi!”
Vervolgens vertelt ze iets wat vele vrouwen op die manier beleven, namelijk de praktische kant achteraf van de behandeling. “Dat litteken was écht weg. Ik hoef het niet meer te camoufleren met m’n haren naar voren, ik kan ze nu ook gewoon naar achteren dragen als ik dat wil. Dat steeds bewustzijn er van, dat ging pas langzaamaan weg.”
Ja, ook een mooiere look, zonder de dingen die je storen, neemt wat tijd om te wennen. Je kijkt immers in de spiegel en verwacht het gezicht dat je al jaren gewend bent, maar ineens staart degene die je wilde zijn terug.
“Ja, ik moest echt wennen dat het weg was!”
Ook haar dochters reageerden positief. “Hey mama, het is echt leuk!”
“Ze zagen me voor het eerst met bloot voorhoofd, ook op mijn werk!”, zegt ze blij. Omdat het litteken er nu uitziet alsof er alleen maar een klein rimpeltje zit is ze er dolgelukkig mee. En vertelt ze meerdere malen hoe tevreden ze is met het adres dat ze toevallig uitgekozen had, maar zo goed bleek. “Ik heb het meteen tegen een vriendin gezegd, die was ook meteen enthousiast om iets te doen.”
Een prachtig, blij gesprek met een vrouw die als emailadres heeft gekozen voor het woord “blauwe lucht” in het Turks, omdat ze altijd op een positieve manier naar de wereld wil kijken.
Nog prachtiger om te weten dat ze vanaf nu ook zo in de spiegel kijkt.
